1944: Monsterzege brengt Willem II laatste Holdert-beker

Willem II poseert met de zojuist gewonnen Holdert Beker. - Foto: Archief Willem II

De oorlog is nog in volle gang als op het terrein van v.v. Eindhoven de finale in de strijd om de NVB Beker wordt afgewerkt. Willem II neemt het daarin op tegen Groene Ster. Voor de pauze is het een spannend schouwspel en gaan de ploegen rusten met een gelijke stand, maar na de pauze komt daar al snel verandering in.

Finalist Willem II is de enige club die in de oorlogsjaren met een koninklijke naam en in de nationale driekleur mag doorvoetballen. Waarom de Tilburgers dat mogen, blijft ietwat onduidelijk. De KNVB wordt niet gespaard en gaat in die jaren dan ook door het leven als de NVB. Vandaar ook de naam, NVB-Beker. In die jaren staat de beker ook wel bekend als de Holdert-beker, vernoemd naar de schenker; Hak Holdert.

Elf opponenten

Om in die finale te komen, moet Willem II een groot aantal tegenstanders verslaan. Elf maar liefst: TOP, Nevelo, WSC, Concordia SVD, Helmondia, Dongen, Hieronymus, Roosendaal, Emma, Blauw-Wit en PSV worden verslagen, waardoor Willem II op 11 juni 1944 in de finale mag aantreden. De Tilburgers ontmoeten daar Groene Ster uit Heerlerheide, een tweedeklasser die alle opponenten weet te verrassen met een uitgekiende tactiek.

Maar die vlieger gaat niet op bij Willem II. Voor de pauze kan de tweedeklasser nog prima meekomen met de Tricolores, maar na de pauze lopen de Tilburgers uit naar een monsterscore; 9-2. Het is tot op de dag van vandaag de grootste zege in een bekerfinale. De productie komt bijna volledig op naam van Willy en Wim Engel. Willy is vier keer trefzeker, Wim drie keer. Het negental wordt voltooid door een treffer van Frans van Loon.

Gewaagde toespraak

Na afloop houdt Bondsvoorzitter Karel Lotsy een gewaagde toespraak, waarbij hij refereert aan de clubkleuren van Willem II. ‘Ik behoef u niet te zeggen wat rood, wit en blauw voor ons zegt. Het zijn uw kleuren. Het rood: de liefde voor uw club, maar ook voor uw vaderland. Het blauw: de trouw aan die club, maar ook aan uw vaderland’, zo spreekt hij volgens Willem II-clubhistoricus Harrie Verhoeven.

De toespraak wordt live uitgezonden op de radio, maar wordt halverwege weggedraaid door de bezetters. Het blijkt tevens de laatste keer dat de Holdert-beker wordt uitgereikt. Na de oorlog komt er een nieuwe beker; de zilveren Dennenappel, aangeboden door ANVV De Zwaluwen.

Statistieken

Willem II – Groene Ster 9-2 (1-1). Haas 0-1, Wim Engel 1-1, Van Loon 2-1, Wim Engel 3-1, Willy Engel 4-1, Wim Engel 5-1, Willy Engel 6-1, Haas 6-2, Willy Engel 7-2, Willy Engel 8-2, Wim Engel 9-2.