KNVB Galerij, aflevering 62: Een vaste plek voor de KNVB Bekerfinale

De Kuip is sinds 1989 de vaste locatie voor de TOTO KNVB Bekerfinale. - Foto: KNVB Media

De KNVB Campus in Zeist herbergt vele historische schatten uit het rijke verleden van de voetbalbond, opgericht in 1889. In de aanloop naar de 100e bekerfinale is er speciale aandacht voor de bekerhistorie. Aflevering 62 gaat daarom over de plaats waar jaarlijks de bekerfinale wordt gespeeld: het stadion.

Stadion Feijenoord is de vaste locatie voor de TOTO KNVB Bekerfinale. Een mooie traditie en het klinkt logisch, maar dat is pas sinds een jaar of dertig het geval: tot in de jaren tachtig van de vorige eeuw wordt de bekerfinale namelijk door het hele land afgewerkt. Het noorden en oosten van Nederland hebben daarbij overigens het nakijken, want op een bekerfinale in Nijmegen na, vindt de eindstrijd toch vooral in het westen en (minder) het zuiden van Nederland plaats.

Stadiondans

HVV en RAP kwalificeren zich in 1899 voor de eerste bekerfinale in de historie van de KNVB. Als locatie voor de finale wordt het terrein van Hercules in Utrecht aangewezen. Helaas wordt die club, niet ongewoon in die dagen, vlak voor de finale van zijn terrein gegooid en dus moet de bond op zoek naar een nieuwe locatie. Die wordt gevonden in Heemstede, zodat de wedstrijd alsnog plaats kan vinden. In de jaren die volgen staat de bekerfinale onder andere op het programma in Amsterdam, Rotterdam, Haarlem, Den Haag en Delft.

Met de realisatie van Het Stadion in Amsterdam in 1914, lijkt de ideale locatie voor de bekerfinale gevonden en tussen 1914 en 1918 wordt de eindstrijd om de Holdert-beker inderdaad in de hoofdstad gespeeld (met tussendoor een uitstapje naar Den Haag). Daarna is het echter weer reizen geblazen: van 1925 tot 1932 zijn achtereenvolgens Utrecht (UVV en Hercules), Arnhem (Vitesse), Hilversum (Sportpark Berestein), Rotterdam (Sparta) en Tilburg (Willem II) plaats van handeling en die ‘stadiondans’ gaat tot in de jaren dertig door.

De Kuip wordt De plek

Stadion Feijenoord wordt in 1937 opgeleverd. In de beginjaren is het stadion, behalve voor de thuiswedstrijden van Feyenoord, onder meer gastheer voor de 26e verjaardag van Prins Bernhard, atletiek- en bokswedstrijden, Koninginnedag, bijeenkomsten van Jehova’s getuigen, taptoes en zelfs speedway-wedstrijden. Pas in 1950 is De Kuip, zoals de bijnaam van het stadion luidt, voor het eerst de locatie voor de bekerfinale: PSV wint in Rotterdam na verlenging met 4-3 van Haarlem.

In de jaren die volgen worden de bekerfinales afwisselend in De Kuip, het Zuiderpark in Den Haag en het Olympisch Stadion in Amsterdam gespeeld. Daar komt in 1972 een einde aan, wanneer de KNVB besluit de bekerfinales alleen nog in Stadion Feijenoord te organiseren. Dat lukt vijf jaar op rij. Wanneer FC Twente en PEC Zwolle in 1977 de finale bereiken, zien die clubs een reis naar Rotterdam niet zitten en verhuist de eindstrijd naar De Goffert in Nijmegen.

De KNVB laat dan het idee van een vast stadion weer los en organiseert vanaf 1978 het duel om en om in Amsterdam en Rotterdam, om gedurende de seizoenen 1981/’82 en 1982/’83 de bekerfinale zelfs uit te smeren over een uit- en thuiswedstrijd. Daar is niemand echt tevreden over en nadat vier seizoenen achtereen de bekerfinale bij een van de finalisten thuis wordt afgewerkt (FC Utrecht, Den Haag, Ajax en Willem II), besluit de bond in 1989 definitief de finale in Rotterdam te organiseren.

Hier wordt nog maar één keer van afgeweken: in 2010 wordt de bekerfinale tussen Ajax en Feyenoord om veiligheidsredenen in een uit- en thuiswedstrijd omgezet. Dat betekent dat zondag 22 april de finale voor de 42e keer in De Kuip plaats zal vinden.